بررسی بیماری‌های قارچی سطحی و جلدی در مهاجرین افغانی ساکن اردوگاه افاغنه سمنان

سابقه و هدف: زندگی در محیط‌های پرتراکم مثل اردوگاه‌ها باعث افزایش شیوع بسیاری از بیماری‌ها از جمله بیماری‌های قارچی می‌شود. بیماری‌های قارچی سطحی و جلدی شامل گروه وسیعی از بیماری‌ها است که پوست و ضمائم آن هم‌چون ناخن و مو را گرفتار می‌کند. از آن‌جا که بررسی بیماری‌های قارچی از نظر بهداشت عمومی در هر منطقه‌ای از کشور از درجه اهمیت خاص برخوردار می‌باشد و عدم رعایت نکات بهداشتی و علل مساعدکننده دیگر شیوع آن را در هر جامعه‌ای به مراتب بیش‌تر نموده است، لذا برای اولین بار بررسی و مطالعه بیماری‌های قارچی سطحی و جلدی در اردوگاه مهاجرین افغانی صورت گرفت. مواد و روش‌ها: 1400 نفر از ساکنین اردوگاه به صورت سرشماری از نظر وجود بیماری‌های قارچی سطحی و جلدی توسط پزشک مورد معاینه دقیق قرار گرفتند. در این مطالعه 589 نفر مذکر و 811 نفر مؤنث در گروه‌های سنی 1 تا 90 سال قرار گرفتند. برای تمامی بیماران، پرسش‌نامه‌ای مشتمل بر اطلاعات مورد نیاز تکمیل شد. نمونه‌ها در پاکت نمونه‌برداری جمع‌آوری و در بخش قارچ‌شناسی دانشکده پزشکی سمنان مورد آزمایش مستقیم و کشت بر روی دو محیط سابارود دکستروز آگار حاوی کلرامفنیکل (SC)، سابارود دکستروز آگار حاوی کلرامفنیکل و سیکلوهگزامید (SCC) قرار گرفت. از آزمون‌های آماری کای‌اسکوئر، فیشر و محاسبه نسبت شانس (Odds Ratio) با فاصله اطمینان 95% در تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: شیوع بیماری‌های قارچی سطحی و جلدی به‌ترتیب عبارت بودند از: پیتیریازیس ورسیکالر 4/2%، کاندیدیازیس انترتریگو 5/1%، اونیکومایکوزیس و پارونشیا 9/0%، ترایکومایکوزیس آگزیلاریس 7/0%، اریتراسما 4/0% و درماتوفیتوزیس 2/0%. شیوع پدیکولوز در افراد اردوگاه 4/1% بود. نتیجه‌گیری: نسبت بیماری‌های قارچی سطحی بیش‌تر از بیماری‌های قارچی جلدی بوده است، به‌طوری که 4/5% افراد، مبتلا به بیماری‌های قارچی سطحی و 6/2% افراد، مبتلا به بیماری‌های قارچی جلدی بودند. در گذشته بیماری کچلی سر در بین اطفال، به‌خصوص در نواحی روستایی شیوع فراوانی داشت، خوشبختانه امروزه شیوع آن خیلی کاهش یافته است و بررسی اخیر تأیید کننده کاهش این بیماری در بین افراد جامعه می‌باشد، به‌طوری که پایین‌ترین شیوع مربوط به درماتوفیتوزیس (2/0%) می‌باشد. این مطالعه اهمیت آزمایشات قارچ‌شناسی را در تشخیص بیماری‌های قارچی متفاوت، نشان می‌دهد که می‌تواند جهت انتخاب روش درمانی مؤثر مفید باشد. بنابراین انجام آزمایشات قارچ‌شناسی جهت تمایز و درمان عفونت‌های درماتوفیتی و غیردرماتوفیتی اونیکومایکوزیز ضروری می‌باشد.